pravnuk

pravnuk (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) prawnuk

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pravnuk	pravnuci / pravnukové
dopełniacz	pravnuka	pravnuků
celownik	pravnuku / pravnukovi	pravnukům
biernik	pravnuka	pravnuky
wołacz	pravnuku	pravnuci / pravnukové
miejscownik	pravnuku / pravnukovi	pravnucích
narzędnik	pravnukem	pravnuky

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma żeńska pravnučka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

pravnuk (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) prawnuk

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma żeńska pravnučka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

pravnuk (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) prawnuk

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pravnukinja ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: