pragma

pragma (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpraɡma], AS: [pragma]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) inform. pomocnicza dyrektywa lub komentarz przekazujący kompilatorowi dodatkowe zalecenia poza zwykłą składnią języka programowania

(1.2) psych. jedna z form miłości

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pragma; (1.2) pragma

źródła:

pragma (język angielski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) inform. pragma

(1.2) psych. pragma

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

pragma (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) czyn, uczynek, postępek

(1.2) biznes, interes

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Hasło zostało zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na Edytuj, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!

źródła:

pragma (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) działanie

(1.2) czynność

odmiana:

(1) pragma, ~atis

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. πρᾶγμα

uwagi:

źródła: