zabronić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zabronić (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[zaˈbrɔ̃ɲiʨ̑], AS[zabrõńić], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. zabraniać)

(1.1) aspekt dokonany od: zabraniać
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Kuratorium zabroniło korzystania z kalkulatorów podczas egzaminu maturalnego.
(1.1) Zabroniona jest sprzedaż napojów alkoholowych osobom poniżej osiemnastego roku życia.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zakazać
antonimy:
(1.1) pozwolić
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zabronienie n
przym. zabroniony
czas. wzbraniać, zabraniać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: zabraniać
źródła: