postrzeleniec
postrzeleniec (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌpɔsṭʃɛˈlɛ̃ɲɛʦ̑], AS: [posṭšelẽńec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pot. człowiek nieobliczalny, porywczy, zbyt spontaniczny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik postrzeleniec postrzeleńcy dopełniacz postrzeleńca postrzeleńców celownik postrzeleńcowi postrzeleńcom biernik postrzeleńca postrzeleńców narzędnik postrzeleńcem postrzeleńcami miejscownik postrzeleńcu postrzeleńcach wołacz postrzeleńcze[1] / postrzeleńcu[1][2] postrzeleńcy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) narwaniec, wariat, pędziwiatr
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. postrzelony, strzelnicowy
- rzecz. strzelanie n, strzelec mos, strzelnica ż, strzelanina ż
- czas. postrzelić
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- szwedzki: (1.1) vildhjärna w
- włoski: (1.1) pazzarellone m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Wiedza Powszechna, Warszawa 1997, ISBN 978-83-214-1375-4.
