peracutus
peracutus (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1) (deklinacja I-II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik peracūtus peracūta peracūtum peracūtī peracūtae peracūta dopełniacz peracūtī peracūtae peracūtī peracūtōrum peracūtārum peracūtōrum celownik peracūtō peracūtae peracūtō peracūtīs biernik peracūtum peracūtam peracūtum peracūtōs peracūtās peracūta ablatyw peracūtō peracūtā peracūtō peracūtīs wołacz peracūte peracūta peracūtum peracūtī peracūtae peracūta
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 491.