pandúr

pandúr (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) hist. pandur - zbrojny sługa

(1.2) hist. XVII-XVIII w. pandur - żołnierz nieregularny

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pandúr	pandúri
dopełniacz	pandúra	pandúrov
celownik	pandúrovi	pandúrom
biernik	pandúra	pandúrov
miejscownik	pandúrovi	pandúroch
narzędnik	pandúrom	pandúrmi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pandúrstvo n

przym. pandúrsky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: