pancur

pancur (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpãnʦ̑ur], AS: [pãncur], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. punk, mężczyzna należący do subkultury punk

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pancur	pancury
dopełniacz	pancura	pancurów
celownik	pancurowi	pancurom
biernik	pancura	pancurów
narzędnik	pancurem	pancurami
miejscownik	pancurze	pancurach
wołacz	pancurze	pancury

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. pancurzyć

przym. pancurski

rzecz. pancura

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: