outdoor

outdoor (język polski)

outdoor (1.1)

outdoor (1.2)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) turyst. hand. ogół aktywności uprawianej na świeżym powietrzu, rekreacja w plenerze

(1.2) ekon. reklama zewnętrzna, w przestrzeni publicznej – na budynkach, przy drogach, na pojazdach itp.

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	outdoor	outdoory
dopełniacz	outdooru	outdoorów
celownik	outdoorowi	outdoorom
biernik	outdoor	outdoory
narzędnik	outdoorem	outdoorami
miejscownik	outdoorze	outdoorach
wołacz	outdoorze	outdoory

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) turystyka, biwakowanie, jogging, nordic walking, wędkarstwo, grzybobranie, kolarstwo, skateboarding

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. outdoorowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ang. outdoor → zewnętrzny, plenerowy; dosł. „za drzwiami”

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) outdoor recreation; (1.2) outdoor advertising

źródła:

outdoor (język angielski)

wymowa:

IPA: [ˈaʊtˈdɔː]

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) zewnętrzny

(1.2) wyjściowy

(1.3) (o zajęciach) plenerowy

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1-3) indoor

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. outdoors, door

przysł. outdoors, indoors

przym. indoor

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: