opatulić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

opatulić (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌɔpaˈtulʲiʨ̑], AS[opatulʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) okryć starannie przed zimnem

czasownik zwrotny opatulić się

(2.1) okryć się starannie przed zimnem
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Wspominam babcię, gdy przed wyjściem do kościoła opatuliła mnie baranim kożuszkiem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. opatulenie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
gw. patuła (rodzaj chusty); od XIX w.
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: