opactwo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

opactwo (język polski)[edytuj]

opactwo (1.1) w Tyńcu
wymowa:
IPA[ɔˈpaʦ̑tfɔ], AS[opactfo], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rel. klasztor katolicki pod zarządem opata; zob. też opactwo w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na wycieczce szkolnej zwiedziliśmy opactwo w Wąchocku.
składnia:
kolokacje:
(1.1) założyć / ufundować opactwo • opactwo benedyktyńskie / cysterskie /…
synonimy:
(1.1) daw. abbacja, abbacyja
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) klasztor
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. opatka ż, opat m, opatówka ż, archiopactwo n
przym. opacki
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. opat + -wo < czes. opat < bwr. Apat < starogerm. abbat < łac. abbas[1] < gr. ἀββᾶς < aram. אבא (abba)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 30.