ogórki

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ogórki (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) pot. sezon ogórkowy[1]

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) lm od: ogórek
odmiana:
(1.1) blp,
(2.1) zob. ogórek
przykłady:
(2.1) Mama kupiła w sklepie ogórki. Zamierza zrobić z nich zupę ogórkową.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ogór mrz, ogórek mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. ogórek + -i
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: sezon ogórkowy
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ogórki” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.

ogórki (język wilamowski)[edytuj]

ogórki (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
ogürkiogürkia
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ogórek[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Wilamowski - Jedzenie
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909.