oboczność

oboczność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest oboczne

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	oboczność	oboczności
dopełniacz	oboczności	oboczności
celownik	oboczności	obocznościom
biernik	oboczność	oboczności
narzędnik	obocznością	obocznościami
miejscownik	oboczności	obocznościach
wołacz	oboczności	oboczności

przykłady:

składnia:

(1.1) oboczność + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. oboczny

przysł. obocznie, obok

przyim. obok

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. oboczny + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: