nunchaku

nunchaku (język polski)

nunchaku (1.1)

wymowa:

‹nunczaku›, IPA: [nũn͇ˈʧ̑aku], AS: [nũṇčaku], zjawiska fonetyczne: udziąs.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rodzaj broni przypominającej cep; zob. też nunchaku w Wikipedii

odmiana:

(1.1) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nunchaku	nunchaku
dopełniacz	nunchaku	nunchaku
celownik	nunchaku	nunchaku
biernik	nunchaku	nunchaku
narzędnik	nunchaku	nunchaku
miejscownik	nunchaku	nunchaku
wołacz	nunchaku	nunchaku

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) nunczaku, nunczako

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nunczaku, nunczako

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) nunchaku

źródła:

nunchaku (język angielski)

wymowa:

enPR: nən-chä'ko͞o, IPA: /nənˈtʃɑːkuː/, SAMPA: /n@n"tSA:ku:/

enPR: nŭn'chŭk", IPA: /ˈnʌntʃʌk/, SAMPA: /"nVntSVk/

enPR: nŭm'chŭk", IPA: /ˈnʌmtʃʌk/, SAMPA: /"nVmtSVk/

​

wymowa amerykańska

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) nunczaku

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) nunchuck, num-chuck

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nunchuck, num-chuck

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: