mojkarz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

mojkarz (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈmɔjkaʃ], AS[moi ̯kaš], zjawiska fonetyczne: wygł.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) gw. złodziejska: kieszonkowiec, który za pomocą żyletki rozcina kieszenie swoich ofiar[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mojka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stanisław Kania, Słownik argotyzmów, Wiedza Powszechna, Warszawa 1995, ISBN 83-214-0993-8, s. 141.