kutym

kutym (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) (dobry) zwyczaj w pewnym środowisku

odmiana:

(1.1) en kutym, kutymen, kutymer, kutymerna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) det är kutym att göra något → jest w zwyczaju robić coś, utarło się robić coś

(1.1) det är kutym med något → coś jest w zwyczaju, coś się przyjęło

synonimy:

(1.1) bruk, sed, sedvänja, sedvana, praxis, skick

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: