kosmologie

kosmologie (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kosmologia

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kosmologie	kosmologie
dopełniacz	kosmologie	kosmologií
celownik	kosmologii	kosmologiím
biernik	kosmologii	kosmologie
wołacz	kosmologie	kosmologie
miejscownik	kosmologii	kosmologiích
narzędnik	kosmologií	kosmologiemi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kosmolog m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: