koneser

koneser (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) znawca w jakiejś dziedzinie (zwykle także jej miłośnik), zwłaszcza w przypadku jedzenia lub sztuki

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	koneser	koneserzy
dopełniacz	konesera	koneserów
celownik	koneserowi	koneserom
biernik	konesera	koneserów
narzędnik	koneserem	koneserami
miejscownik	koneserze	koneserach
wołacz	koneserze	koneserzy
depr. M. i W. lm: (te) konesery

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) koneser sztuki

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. koneserstwo n

forma żeńska koneserka ż

przym. koneserski

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. connaisseur < franc. connaître → znać

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) connoisseur
• francuski: (1.1) connaisseur m
• interlingua: (1.1) cognoscitor
• niemiecki: (1.1) Kenner m

źródła: