kompozitum
kompozitum (język czeski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kompozitum kompozita dopełniacz kompozita kompozit celownik kompozitu kompozitům biernik kompozitum kompozita wołacz kompozitum kompozita miejscownik kompozitu kompozitech narzędnik kompozitem kompozity
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) složenina
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kompozitum (język słowacki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) zloženina
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kompozit m
- przym. kompozitný
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac.
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.