kolonel

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kolonel (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[kɔˈlɔ̃nɛl], AS[kolõnel], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) typogr. druk. w systemie miar typograficznych Didota stopień czcionki odpowiadający siedmiu punktom (2,6313 mm)[1]
odmiana:
(1.1) [2]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) drukować coś kolonelem
synonimy:
(1.1) mignon[2]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Kolonel[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „Didot” w: Jacek Mrowczyk, Niewielki słownik typograficzny, Czysty Warsztat, 2008, ISBN 978-83-89945-20-4, s. 54.
  2. 2,0 2,1 2,2 publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „kolonel” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.