koincydencyjny
koincydencyjny (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔjĩnʦ̑ɨdɛ̃nˈʦ̑ɨjnɨ], AS: [koi ̯ĩncydẽncyi ̯ny], zjawiska fonetyczne: nazal.• epenteza i ̯ • akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) związany z koincydencją, mający znamiona koincydencji
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik koincydencyjny koincydencyjna koincydencyjne koincydencyjni koincydencyjne dopełniacz koincydencyjnego koincydencyjnej koincydencyjnego koincydencyjnych celownik koincydencyjnemu koincydencyjnej koincydencyjnemu koincydencyjnym biernik koincydencyjnego koincydencyjny koincydencyjną koincydencyjne koincydencyjnych koincydencyjne narzędnik koincydencyjnym koincydencyjną koincydencyjnym koincydencyjnymi miejscownik koincydencyjnym koincydencyjnej koincydencyjnym koincydencyjnych wołacz koincydencyjny koincydencyjna koincydencyjne koincydencyjni koincydencyjne
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) zbieżny, równoczesny, symultaniczny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. koincydencja ż
- przysł. koincydencyjnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- przym. od pol. koincydencja z franc. coincident
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) coincidental, coincident
- esperanto: (1.1) koincida
- włoski: (1.1) coincidenziale
- źródła: