kořen

kořen (język czeski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) bot. korzeń

(1.2) gram. rdzeń

(1.3) mat. pierwiastek

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kořen	kořeny
dopełniacz	kořene / kořenu	kořenů
celownik	kořeni / kořenu	kořenům
biernik	kořen	kořeny
wołacz	kořeni	kořeny
miejscownik	kořeni / kořenu	kořenech
narzędnik	kořenem	kořeny

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kořenový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: