klawesyn

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

klawesyn (język polski)[edytuj]

klawesyn (1.1)
wymowa:
IPA[klaˈvɛsɨ̃n], AS[klavesỹn], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) muz. klawiszowy instrument strunowy, w którym dźwięk wzbudzany jest przez piórka szarpiące struny; zob. też klawesyn w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) chordofon
hiponimy:
(1.1) gravicembalo, unison, wirginał, szpinet (excellencik), klawicyterium
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. klawesynista m, klawesynistka ż
przym. klawesynowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. clavecin[1]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Instrumenty muzyczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „klawesyn” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

klawesyn (język kaszubski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) muz. klawesyn
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: