keczua

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

keczua (język polski)[edytuj]

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub nijaki

(1.1) jęz. język Indian Keczua; zob. też język keczua w Wikipedii
odmiana:
(1.1) nieodm.,
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikkeczuakeczua
dopełniaczkeczuakeczua
celownikkeczuakeczua
biernikkeczuakeczua
narzędnikkeczuakeczua
miejscownikkeczuakeczua
wołaczkeczuakeczua
przykłady:
(1.1) Do zapisu keczua stosuje się alfabet łaciński[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) alfabet / język / języki / makrojęzyk keczua
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) język
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Keczua mrz/n
przym. keczuański
związki frazeologiczne:
etymologia:
hiszp. quechua < qu. qhichwa → teren płaski
uwagi:
(1.1) inna pisownia kiczua
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ z Wikipedii
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=keczua&oldid=8285278”