karagen
karagen (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) biochem. spoż. rodzaj polisacharydów ekstrahowanych z czerwonych wodorostów, naturalna substancja o wielorakim zastosowaniu w przemyśle spożywczym; zob. też karagen w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik karagen karageny dopełniacz karagenu karagenów celownik karagenowi karagenom biernik karagen karageny narzędnik karagenem karagenami miejscownik karagenie karagenach wołacz karagenie karageny
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) polisacharyd, dodatek spożywczy
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. karagenina ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) carrageenan, CGN
- esperanto: (1.1) karageno
- francuski: (1.1) carraghénane
- niemiecki: (1.1) Carrageen n
- nowogrecki: (1.1) καραγενάνη ż
- słowacki: (1.1) karagén m
- ukraiński: (1.1) каррагінан m
- węgierski: (1.1) karragén
- źródła: