kabareciarz

kabareciarz (język polski)

kabareciarz (1.1) na scenie

wymowa:

IPA: [ˌkabaˈrɛt͡ɕaʃ], AS: [kabarećaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. osoba zajmująca się tworzeniem kabaretu; artysta kabaretowy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kabareciarz	kabareciarze
dopełniacz	kabareciarza	kabareciarzy
celownik	kabareciarzowi	kabareciarzom
biernik	kabareciarza	kabareciarzy
narzędnik	kabareciarzem	kabareciarzami
miejscownik	kabareciarzu	kabareciarzach
wołacz	kabareciarzu	kabareciarze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kabarecista

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kabaret, kabareton, kabaretki

przym. kabaretowy, kabareciarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• interlingua: (1.1) cabaretero

źródła: