jeniectwo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

jeniectwo (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[jɛ̇̃ˈɲɛʦ̑tfɔ], AS[i ̯ė̃ńectfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.podw. art.nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzad. niewola[1]
odmiana:
(1.1) blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) hist. jasyr, st.pol. jeństwo
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. jeniec m
przym. jeniecki
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. jeniec + -two
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „jeniectwo” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.