jedynaczek

jedynaczek (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) zdrobn. od jedynak

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	jedynaczek	jedynaczkowie
dopełniacz	jedynaczka	jedynaczków
celownik	jedynaczkowi	jedynaczkom
biernik	jedynaczka	jedynaczków
narzędnik	jedynaczkiem	jedynaczkami
miejscownik	jedynaczku	jedynaczkach
wołacz	jedynaczku	jedynaczkowie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. jedynak m, jedynaczka ż, jedynka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. jedynak + -ek

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: jedynak

źródła: