japońskojęzyczny

japońskojęzyczny (język polski)

wymowa:

‹japońsko języczny›, IPA: [jaˈpɔ̃j̃skɔjɛ̃w̃ˈzɨʧ̑nɨ], AS: [i ̯apõĩ ̯skoi ̯ẽũ̯zyčny], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę • rozs. artyk.• podw. akc.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) posługujący się językiem japońskim

(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem japońskim

(1.3) spisany, stworzony w języku japońskim

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	japońskojęzyczny		japońskojęzyczna	japońskojęzyczne	japońskojęzyczni	japońskojęzyczne
dopełniacz	japońskojęzycznego		japońskojęzycznej	japońskojęzycznego	japońskojęzycznych
celownik	japońskojęzycznemu		japońskojęzycznej	japońskojęzycznemu	japońskojęzycznym
biernik	japońskojęzycznego	japońskojęzyczny	japońskojęzyczną	japońskojęzyczne	japońskojęzycznych	japońskojęzyczne
narzędnik	japońskojęzycznym		japońskojęzyczną	japońskojęzycznym	japońskojęzycznymi
miejscownik	japońskojęzycznym		japońskojęzycznej	japońskojęzycznym	japońskojęzycznych
wołacz	japońskojęzyczny		japońskojęzyczna	japońskojęzyczne	japońskojęzyczni	japońskojęzyczne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) japońskojęzyczny naród

(1.2) kraj japońskojęzyczny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. japońskojęzyczność ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• niemiecki: (1.1) japanischsprachig; (1.2) japanischsprachig; (1.3) japanischsprachig
• szwedzki: (1.1) japanskspråkig; (1.2) japanskspråkig; (1.3) japanskspråkig

źródła: