inordinantia

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

inordinantia (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nieporządek, nieład[1], bezład[2]
odmiana:
(1.1) inordinantia, inordinantiae (deklinacja I)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikinordinantiainordinantiae
dopełniaczinordinantiaeinordinantiārum
celownikinordinantiaeinordinantiīs
biernikinordinantiaminordinantiās
ablatywinordinantiāinordinantiīs
wołaczinordinantiainordinantiae
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „inordinantia” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 343.
  2. ↑ Hasło „bezład” w: Piotr Wietrzykowski, SŁOWNIK polsko-łacińsko-grecki, 1999, s. 13.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=inordinantia&oldid=7754814”