homonimikia

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

homonimikia (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. zasób homonimów charakterystycznych dla danego języka[1]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikhomonimikia
dopełniaczhomonimikii
celownikhomonimikii
biernikhomonimikię
narzędnikhomonimikią
miejscownikhomonimikii
wołaczhomonimikio
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. homonimia ż, homonim m, homonimiczność ż
przym. homonimiczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „hominimikia” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=homonimikia&oldid=6662428”