greckojęzyczny

greckojęzyczny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɡrɛt͡skɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ], AS: [greckoi ̯ẽũ̯zyčny], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę • akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) posługujący się językiem greckim

(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem greckim

(1.3) spisany, stworzony w języku greckim

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	greckojęzyczny		greckojęzyczna	greckojęzyczne	greckojęzyczni	greckojęzyczne
dopełniacz	greckojęzycznego		greckojęzycznej	greckojęzycznego	greckojęzycznych
celownik	greckojęzycznemu		greckojęzycznej	greckojęzycznemu	greckojęzycznym
biernik	greckojęzycznego	greckojęzyczny	greckojęzyczną	greckojęzyczne	greckojęzycznych	greckojęzyczne
narzędnik	greckojęzycznym		greckojęzyczną	greckojęzycznym	greckojęzycznymi
miejscownik	greckojęzycznym		greckojęzycznej	greckojęzycznym	greckojęzycznych
wołacz	greckojęzyczny		greckojęzyczna	greckojęzyczne	greckojęzyczni	greckojęzyczne
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) greckojęzyczny naród

(1.2) kraj greckojęzyczny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• litewski: (1.1) graikakalbis; (1.2) graikakalbis; (1.3) graikakalbis
• nowogrecki: (1.1) ελληνόγλωσσος, ελληνόφωνος; (1.3) ελληνόγλωσσος
• szwedzki: (1.1) grekiskspråkig; (1.2) grekiskspråkig; (1.3) grekiskspråkig
• ukraiński: (1.1) грекомовний; (1.2) грекомовний; (1.3) грекомовний

źródła: