genuinus

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

genuinus (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) naturalny, wrodzony
(1.2) autentyczny
(1.3) anat. policzkowy
odmiana:
(1) genuin|us, ~a, ~um (deklinacja I-II)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.3) dens genuinus → ząb trzonowy
synonimy:
(1.1) innatus
(1.2) authenticus
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1)
rzecz. genuinitas
przysł. genuine
(1.3)
rzecz. gena ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.3) łac. gena + -inus
uwagi:
źródła: