fatalnie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

fatalnie (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[faˈtalʲɲɛ], AS[fatalʹńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.-ni…
?/i
znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) bardzo źle
(1.2) nieuchronnie, pechowo
odmiana:
przykłady:
(1.1) Henryk zaczął uczyć się fatalnie, a słuszniej będzie stwierdzić, że przestał uczyć się w ogóle[1].
(1.1) Na nastroje społeczne ten pomysł wykrętnej podwyżki wpłynął fatalnie[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) beznadziejnie, okropnie, katastrofalnie; pot. do kitu
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. fatalność ż, fatalizm m, fatalista m, fatalistka ż, fatum n
przym. fatalny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stanisław Dygat, Podróż, 1958, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Janusz Rolicki, Edward Gierek. Życie i narodziny legendy, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.