erotoman

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

erotoman (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) psych. ktoś cierpiący na erotomanię
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. erotomania ż
forma żeńska erotomanka ż
przym. erotomański
czas. oderotyzować
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

erotoman (język czeski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) psych. erotoman
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. erotomanie ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

erotoman (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) psych. erotoman
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. erotománia ż
forma żeńska erotomanka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

erotoman (język słoweński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) psych. erotoman[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. erotomanija ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: