eocen
Wygląd
eocen (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik eocen dopełniacz eocenu celownik eocenowi biernik eocen narzędnik eocenem miejscownik eocenie wołacz eocenie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1-2) paleogen
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Eocene
- białoruski: (1.1) эацэн m; (1.2) эацэн m
- bułgarski: (1.1) еоцен m; (1.2) еоцен m
- karpatorusiński: (1.1) еоцен m; (1.2) еоцен m
- kataloński: (1.1) Eocè m; (1.2) Eocè m
- rosyjski: (1.1) эоцен m; (1.2) эоцен m
- słowacki: (1.1) eocén m
- ukraiński: (1.1) еоцен m; (1.2) еоцен m
- węgierski: (1.1) eocén
- źródła:
eocen (interlingua)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) eoceński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Hasło zostało zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na Edytuj, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!
- źródła: