entourage

entourage (język polski)

wymowa:

‹ąturaż›

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) otoczenie, środowisko

odmiana:

(1.1) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	entourage	entourage
dopełniacz	entourage	entourage
celownik	entourage	entourage
biernik	entourage	entourage
narzędnik	entourage	entourage
miejscownik	entourage	entourage
wołacz	entourage	entourage

lub

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	entourage	entourage’e
dopełniacz	entourage’u	entourage’y
celownik	entourage’owi	entourage’om
biernik	entourage	entourage’e
narzędnik	entourage’em	entourage’ami
miejscownik	entourage’u	entourage’ach
wołacz	entourage	entourage’e

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) anturaż

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. entourage → 'otoczenie'

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

entourage (język angielski)

wymowa:

wymowa australijska

bryt. IPA: /ˈɒn.tʊ.ɹɑːʒ/ lub /ˈɑ̃ː.tʊ.ɹɑːʒ/, X-SAMPA: /"Qn.tU.rA:Z/ lub /"A~.tU.rA:Z/

amer. IPA: /ˈɑn.tʊ.ɹɑʒ/, X-SAMPA: /"An.tU.rAZ/

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) książk. orszak, świta

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

entourage (język francuski)

wymowa:

IPA: /ɑ̃.tu.ʁaʒ/

​ ​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) otoczenie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: