dębiczanin

dębiczanin (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌdɛ̃mbʲiˈt͡ʃãɲĩn], AS: [dẽmbʹičãńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec Dębicy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dębiczanin	dębiczanie
dopełniacz	dębiczanina	dębiczan
celownik	dębiczaninowi	dębiczanom
biernik	dębiczanina	dębiczan
narzędnik	dębiczaninem	dębiczanami
miejscownik	dębiczaninie	dębiczanach
wołacz	dębiczaninie	dębiczanie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Dębica ż

forma żeńska dębiczanka ż

przym. dębicki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: