dyspuciarz

dyspuciarz (język polski)

wymowa:

IPA: [dɨsˈpuʨ̑aʃ], AS: [dyspućaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. osoba, która prowadzi dysputy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dyspuciarz	dyspuciarze
dopełniacz	dyspuciarza	dyspuciarzy / rzad. dyspuciarzów
celownik	dyspuciarzowi	dyspuciarzom
biernik	dyspuciarza	dyspuciarzy / rzad. dyspuciarzów
narzędnik	dyspuciarzem	dyspuciarzami
miejscownik	dyspuciarzu	dyspuciarzach
wołacz	dyspuciarzu	dyspuciarze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dysputa ż, dysputacja ż, dysputant m, dysputator m, dysputownik m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: