durchkommen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

durchkommen (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈdʊʁçˌkɔmən]
?/i
znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony, nieprzechodni

(1.1) przechodzić, przejść
(1.2) przedostawać się, przedostać się, przebijać się, przebić się
(1.3) przejeżdżać, przejechać (nie zatrzymując się)
(1.4) zostać zaakceptowanym
(1.5) radzić sobie, poradzić sobie
(1.6) pot. połączyć się, dodzwonić się
odmiana:
(1.1-6)[1] durchkommen (kommt durch), kam durch, durchgekommen (sein)
przykłady:
składnia:
(1.1-3) durch etw./jdn. (Akk.) durchkommen
(1.4) bei etw./jdm. (Dat.) mit etw./jdm. (Dat.) durchkommen
(1.5) mit etw./jdm. (Dat.) durchkommen
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Durchkommen n
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. durch- + kommen
uwagi:
zobacz też: kommenabkommenankommenaufkommenauskommenbekommenbeikommendahinterkommendavonkommendurchkommeneinkommenhinkommenmitkommennachkommenumkommenüberkommenunterkommenverkommenvorkommenwegkommenwiederkommenzukommenzurückkommenzusammenkommen
źródła: