dobbeltgænger

dobbeltgænger (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) sobowtór

odmiana:

(1.1) en dobbeltgænger, dobbeltgængeren, dobbeltgængere, dobbeltgængerne

przykłady:

(1.1) Jeg har nemlig en dobbeltgænger og det var ham du så, ikke mig! → Otóż ja mam sobowtóra i to jego widziałeś, nie mnie!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Doppelgänger

uwagi:

źródła: