Doppelgänger
Doppelgänger (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- (spolszczona) ‹Dopelgenger›
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Doppelgänger[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: sobowtór
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 51.
Doppelgänger (język niemiecki)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) sobowtór
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik der Doppelgänger die Doppelgänger dopełniacz des Doppelgängers der Doppelgänger celownik dem Doppelgänger den Doppelgängern biernik den Doppelgänger die Doppelgänger
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- forma żeńska Doppelgängerin ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- źródła: