dewociarski

dewociarski (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) rzad. nacechowany dewocją, właściwy dewocji

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dewociarski		dewociarska	dewociarskie	dewociarscy	dewociarskie
dopełniacz	dewociarskiego		dewociarskiej	dewociarskiego	dewociarskich
celownik	dewociarskiemu		dewociarskiej	dewociarskiemu	dewociarskim
biernik	dewociarskiego	dewociarski	dewociarską	dewociarskie	dewociarskich	dewociarskie
narzędnik	dewociarskim		dewociarską	dewociarskim	dewociarskimi
miejscownik	dewociarskim		dewociarskiej	dewociarskim	dewociarskich
wołacz	dewociarski		dewociarska	dewociarskie	dewociarscy	dewociarskie

przykłady:

(1.1) Grażyna zapisała się do jakiejś dewociarskiej grupy, z którą w każdy weekend jeździ do Łagiewnik.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dewociarskość ż, dewocja ż, dewocyjność ż, dewot mos, dewotka ż

przym. dewocyjny

przysł. dewociarsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. dewocja

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: