dekarboksylacja
dekarboksylacja (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) chem. usunięcie grupy karboksylowej z cząsteczki; zob. też dekarboksylacja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dekarboksylacja dekarboksylacje dopełniacz dekarboksylacji dekarboksylacji / przest. dekarboksylacyj celownik dekarboksylacji dekarboksylacjom biernik dekarboksylację dekarboksylacje narzędnik dekarboksylacją dekarboksylacjami miejscownik dekarboksylacji dekarboksylacjach wołacz dekarboksylacjo dekarboksylacje
- przykłady:
- (1.1) W wyniku dekarboksylacji argininy powstaje agmatyna, a ta z kolei hydrolizowana jest do putrescyny[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dekarboksylator m, dekarboksylaza ż
- czas. dekarboksylować ndk.
- przym. dekarboksylacyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) decarboxylation
- hiszpański: (1.1) descarboxilación ż
- źródła:
- ↑ Leszek Jankiewicz (red.), Regulatory wzostu i rozwoju roślin, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.