dźwiękoszczelny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dźwiękoszczelny (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i, IPA[ˌʥ̑vʲjɛ̃ŋkɔˈʃʧ̑ɛlnɨ], AS[ʒ́vʹi ̯ŋkoščelny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ę akc. pob.i → j 
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nie przepuszczający dźwięków
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) akustyczny
hiperonimy:
(1.1) cichy, szczelny[1]
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dźwiękoszczelność ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.