czumak

czumak (język polski)

czumacy (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈʧ̑ũmak], AS: [čũmak], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. ukraiński chłop zajmujący się przewozem towarów, przede wszystkim soli, na wozach zaprzężonych w woły; zob. też czumacy w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	czumak	czumacy
dopełniacz	czumaka	czumaków
celownik	czumakowi	czumakom
biernik	czumaka	czumaków
narzędnik	czumakiem	czumakami
miejscownik	czumaku	czumakach
wołacz	czumaku	czumacy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. czumactwo n

przym. czumacki

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ukr. чумак (czumák)

uwagi:

tłumaczenia:

• ukraiński: (1.1) чума́к m

źródła: