chvost

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

chvost (język czeski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) ogon
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

chvost (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) ogontylna, wydłużona część ciała u ryb, ssaków, płazów i gadów[1]
(1.2) ogondługie pióra wyrastające z tylnej części ciała ptaków[1]
(1.3) ogoncoś co kształtem przypomina ogon[1]
(1.4) astr. warkoczogon komety[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) červenochvostornit. lýrochvostlirogonornit. lýrochvostovitélirogony
(1.3) chvost lietadlaogon samolotukonský chvostkucyk (fryzura) • myší chvostpotoczna nazwa krwawnika pospolitegochvostoskok
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. chvostovka ż, chvostníkovité n lm, chvostník m, chvostík m
zdrobn. chvostík m, chvostíček m
zgrub. chvostisko n
przym. chvostový, chvostovitý, chvostnatý, chvostavý
związki frazeologiczne:
každá líška svoj chvost chválibol by chytil zajaca, ale mal krátky chvostranný dážď, ženský plač, panská láska - to všetko na zajačom chvoste visí
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.