kucyk
kucyk (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) fryzj. rodzaj fryzury, w której włosy są związane razem i luźno opadają; zob. też kucyk w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kucyk kucyki dopełniacz kucyka kucyków celownik kucykowi kucykom biernik kucyka kucyki narzędnik kucykiem kucykami miejscownik kucyku kucykach wołacz kucyku kucyki - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kucyk kucyki dopełniacz kucyka kucyków celownik kucykowi kucykom biernik kucyk kucyki narzędnik kucykiem kucykami miejscownik kucyku kucykach wołacz kucyku kucyki
- przykłady:
- (1.1) Jego córka uwielbia jeździć na kucyku.
- (2.1) Moja koleżanka lubi nosić włosy związane w kucyk.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) jeździć na kucyku
- (2.1) długi / krótki / cienki / gruby kucyk • nosić / mieć / zrobić kucyk • związać włosy w kucyk
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (2.1) koński ogon, kitka
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: kuc
- angielski: (1.2) pony; (2.1) ponytail
- duński: (2.1) hestehale w
- esperanto: (1.2) ĉevaleto; (2.1) ĉevalvosto
- francuski: (1.2) poney m; (2.1) queue-de-cheval m
- hiszpański: (1.2) poni m; (2.1) coleta ż, cola de caballo ż
- kataloński: (1.2) poni m; (2.1) cua ż
- łaciński: (1.1) mannulus m; (1.2) mannulus m
- niderlandzki: (2.1) paardenstaart m
- niemiecki: (1.2) Pony n; (2.1) Pferdeschwanz m
- nowogrecki: (1.2) πόνεϊ n; (2.1) αλογοουρά ż (χτένισμα)
- pendżabski: (1.2) ਟੱਟੂ
- rosyjski: (1.2) пони m; (2.1) хвостик m, хвост m
- słowacki: (1.2) poník m, pony m; (2.1) konský chvost m
- włoski: (1.2) pony m; (2.1) coda di cavallo
- źródła: