chronica

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

chronica (interlingua)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kronika
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

chronica (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kronika[1]
odmiana:
(1.1) chronica, chronicae (deklinacja I);
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. chronicum n, chronista m
przym. chronicus
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 106.