ceklacja
ceklacja (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ceklacja ceklacje dopełniacz ceklacji ceklacji celownik ceklacji ceklacjom biernik ceklację ceklacje narzędnik ceklacją ceklacjami miejscownik ceklacji ceklacjach wołacz ceklacjo ceklacje
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ceklarz m, ceklarka ż, ceklarstwo n, ceklowanie n, ceklownik m, cekmistrz m, ceklmistrz m, ceklatum n
- przym. ceklarski
- czas. ceklować, ceglować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „ceklacja” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 259.