błogi

błogi (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) sprawiający zadowolenie lub przyjemność, świadczący o zadowoleniu lub przyjemności

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	błogi		błoga	błogie	błodzy	błogie
dopełniacz	błogiego		błogiej	błogiego	błogich
celownik	błogiemu		błogiej	błogiemu	błogim
biernik	błogiego	błogi	błogą	błogie	błogich	błogie
narzędnik	błogim		błogą	błogim	błogimi
miejscownik	błogim		błogiej	błogim	błogich
wołacz	błogi		błoga	błogie	błodzy	błogie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) błogi nastrój / spokój / sen • błogi uśmiech

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) miły

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. błogość ż

przysł. błogo

związki frazeologiczne:

w błogiej nieświadomości

etymologia:

prasł. *bolgъ → 'dobry, miły'

uwagi:

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) agradable, placentero, encantador
• włoski: (1.1) beato

źródła: